UE I NIEZWYKŁA WAGA MSP

Polska, podobnie jak poszczególne kraje członkowskie UE, dostrzega niezwykłą wagę MSP i stara się tworzyć przyjazne otoczenie prawne dla tego typu przedsiębiorców oraz tworzy programy pomocowe, które mają ich stymulować.

Bardziej szczegółowe postanowienia, pozwalające realizować wspomniane postulaty, w praktyce znajdują się w ustawie o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców.

W zakresie podmiotowym – pomocy przyznawanej małym i średnim przedsiębiorcom – można wskazać kilka uwag odnośnie do polskich regulacji. Po pierwsze, można przyjąć, że pojęcie małego i średniego przedsiębiorcy, i małego w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r., do której odnosi się ustawa w art. 4 pkt 16 i 17 oraz małego i średniego przedsiębiorstwa, o których mowa w rozporządzeniu o pomocy dla MSP w zakresie określenia minimalnej liczby pracowników, maksymalnej wielkości rocznych obrotów (w polskiej regulacji poprawnie odnosi się do wielkości przychodów netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych) oraz sumy bilansowej (ustawa posługuje się pojęciem sumy aktywów) są w zasadzie koherentne. Po drugie, na podstawie kryterium niezależności wskazanego w art. 54 ust. 2 oraz 55 ust. 2 ustawie Prawo o działalności gospodarczej, podobnie jak w definicji rozporządzenia, uznaje się, iż statusu przedsiębiorcy małego lub średniego nie posiadają przedsiębiorcy, którzy posiadają więcej niż 25% wkładów, udziałów, akcji lub prawa do więcej niż 25% głosów w zgromadzeniu wspólników lub akcjonariuszy. Tacy przedsiębiorcy nie mogą korzystać z ułatwień stworzonych w rozporządzeniu i powinni zostać poddani ogólnemu reżimowi uzyskiwania zgody Komisji na przyznanie im pomocy publicznej.