Problem wysokich wymogów formalnych

Problem wysokich wymogów formalnych można rozwiązać obecnie jedynie poprzez szkolenia. Biorąc pod uwagę rzeczywiste skomplikowanie procedur oraz częstotliwość zgłaszania przez respondentów bariery absorpcji środków pomocowych w postaci zbyt wysokich wymogów formalnych, wydaje się, że ilość szkoleń jest zbyt mała. Tylko co czwarty powiat zgłosił przeprowadzenie na jego terenie spotkań o charakterze informacyjno-szkoleniowym z tego zakresu.

Jeśli chodzi o Program SAPARD, to gminy stosunkowo dobrze poradziły sobie z przygotowaniem kompletnych wniosków (z 2170, które zostały złożone w ARiMR na początku października 2002 r., prawie 94% dotyczyły rozwoju i poprawy infrastruktury terenów wiejskich). Największe zainteresowanie programem – ponad 200 zgłoszonych wniosków – odnotowane zostało w województwach: wielkopolskim, mazowieckim i małopolskim. Najmniejsze natomiast – poniżej 100 wniosków – w opolskim, zachodniopomorskim, lubuskim i warmińsko-mazurskim. Aktywność gmin nie dziwi, jeśli weźmie się pod uwagę fakt, że one najdłużej przygotowywały się do realizacji programów pomocowych i mogły wykorzystać wcześniejsze doświadczenia związane chociażby z aplikacją do programu PHARE. Tym samym poznały już wymogi formalne stawiane przez Unię Europejską.

Zbyt krótki czas na przygotowanie projektów, jako ograniczenie w dostępie do środków pomocowych, związany jest ściśle z dwiem poprzednimi barierami. Z pewnością uproszczenie procedur oraz wskazanie nowych instrumentów do montażu finansowego zmniejszyłoby liczbę wskazań dotyczących czasu potrzebnego na złożenie kompletnego wniosku do instytucji zawiadującej konkretnym programem.